Sunday, December 9, 2012

ტიანოუდან რაჯასტანამდე


მინიშნებები, პოეტური ასიმეტრიულობა, სამურაების ესთეტიკა, ტაკასი იოსიმაცუს სიმფონიები და რაც მთავარია, იაპონელების დამოკიდებულება სილამაზის მიმართ - ეს იმ ფაქტორების არასრული ჩამონათვალია, რომლებიც ყოველთვის აღვიძებდნენ ჩემში ამომავალი მზის ქვეყნის მონახულების სურვილს. გახდე ამ ყველაფრის ნაწილი - ეს უკვე სხვა თემაა.
ევროპელებისთვის აქაური ფილოსოფია, რომელიც ინდივიდუალიზმს გაურბის და დამოუკიდებელი პიროვნების კონცეფციას მეტნაკლებად უარყოფს, რთულად მისაღები მგონია. ამიტომ, იაპონიაში "მოგზაურობა" მოკლე ხნით გადავწყვიტე. მოგზაურობის შემდეგ ხომ ის დამღლელი რუტინული პროცესი, რომელსაც ყოველდღე გავურბივართ, უფრო მსუბუქად ასატანი ხდება. ამიტომ, ყოყმანისთვის მიზეზი არ არსებობდა და ჩემი არჩევანიც შორეულ აღმოსავლეთზე შეჩერდა.