Empiricism in the bedroom

როცა აუზის ცარიელ ტერასაზე მზის აბაზანას იღებ, ოცნებობ ოქროსფერ ქვიშაზე და მოწყენილობისგან მეათასედ არეფრეშებ მეილს, ჰალუცინოგენურ განწყობას ვერ გაექცევი. ისღა დაგრჩენია მეათიათასედ მოუსმინო მასივის radiation ruling the nation-ს და იფიქრო რაც შეიძლება უცნაურ თემებზე. მაგალითად, დღეს ვცდილობდი პლატონის გამოქვაბული და სადომაზოხისტური სექსი ერთმანეთთან დამეკავშირებინა. გამომივიდა თუ არა, მიხვდებით. იმასაც, რომ ამ პოსტს დასხივებული ვწერ. უბრალოდ, შთაგონებული ვარ. შთაგონება კი აუზის გასახდელში მეწვია, როცა ერთმა გოგომ საკმაოდ სექსუალურ სხეულზე ამოიცვა... გახსოვთ ბრიჯიტ ჯონსის absolutely enormous granny panties?  (და ჰიუ გრანტის კომენტარი - კაკიე აგრომნიე ტრუსიკი :))) ) ამ გოგოს გვერდით უცებ ვიღაც რუსი დეიდა ბამბის სტრინგში შეუდარებლად მომხიბვლელად მომეჩვენა. სანამ ვუაიერიზმში დამადანაშაულებდეთ, იმაზე გადავალ, ჩემი ვიკინგი მეგობარი რომ მეუბნება ხოლმე - get to the point!


კუნდერა სადღაც წერდა: Nudity is the uniform of the other side. Nudity is the shroud. shroud-ს, საფარს გააჩნია. თუ ის შთამბეჭდავია, ბევრ რამეს, შეიძლება ყველაფერსაც გადაფარავს რაღაც მომენტში. მაგალითად, იმას, რომ ხანდახან ნამდვილი ალქაჯივით იქცევი. იმას, რომ არ გიხდება ბოტასები. იმას, რომ enfant terrible ხარ...

მაგრამ ამ საფარს ყველა თავისებურად ირჩევს. ყოველთვის ვფიქრობდი, რომ თეთრეულის, არომატის და მეგობრის არჩევა ის პროცესია, როცა შეგიძლია ტრენდს ყურადღება არ მიაქციო. მთავარია, შენ როდის გრძნობ თავს, როგორც ყველაზე სასურველი ადამიანი ამ გალაქტიკაში. მაგრამ ამ ბებოს საცვლიანმა გოგომ ძალიან დამაბნია. გადავწყვიტე, გამერკვია, როგორ ირჩევენ ადამიანები თეთრეულს და რაზე მეტყველებს ეს არჩევანი.

ძიების პროცესში წავიკითხე საკმაოდ კომპეტენტური ტონით დაწერილი „ზაუმნი“ „ნაშრომები“. თურმე ამაზე უამრავი აქსიომა არსებობს. სტანდარტულები ასეთია: ყველაზე კარგი თეთრეული wonderbra-ს აქვს, წითელი ყველაზე სექსუალურია, ლურჯი საკუთარ თავში დაურწმუნებელ ქალებს აცვიათ... ყველაზე საინტერესო ის იყო, რომ ბევრს მიაჩნია, ვიქტორია სიქრეთი „ლუქსი“  თავისი მოდელებითაა და არა ხარისხით. მე არცერთს ვეთანხმები.

მინუს ერთი აქსიომა: wonderbra საუკეთესოა, თუ თეთრეულით სხეულის ფორმის ხელოვნური ეფექტის შექმნას ცდილობ. ყველაზე ლამაზი კი, რა თქმა უნდა, ვიქტორია და ინტიმისიმია. მინუს ორი: ფერების თემა... ინდივიდუალურია. ინდივიდუალურ-ემპირიული გამოცდილებით კი, ვიქტორია სიქრეთის ამ საცვალში თავს ძალიან თავდაჯერებულად ვგრძნობ. 

 

მინუს სამი: ბრენდი და ღირებულება. შეიძლება, რალფ ლორანის პერანგი ერთ-ერთი ძვირადღირებული ნივთი იყოს ჩემს გარდერობში, მაგრამ კონკურენციას ვიქტორიას ბურგუნდიული ღვინისფერ გარტერს ვერასოდეს გაუწევს. Exquisite vs Gorgeous... და მერე რა, რომ მისი ფასი მხოლოდ 30$-ია, მე კი სეილზე სულაც ნახევარ ფასად შევიძინე <3

 

მინუს მეორე მითი (ისევ): ყვითელი და ვარდისფერი ფერები ბავშვებისთვის და მეოცნებე, ჩერჩეტი გოგოებისთვისაა. ფსიქოლოგები არ ითვალისწინებენ, რომ ბარბი - ეს უკვე არის ბარბი თავისი წარმოსახვითი ვარდისფერი სათვალით და ასეთი ფერის საცვალი უკვე აღარაფერში ჭირდება. სამაგიეროდ, თუ არც ისე რომანტიკული ხარ და არც ისე მეოცნებე, ვარდისფერი თეთრეული bubbly განწყობას ქმნის, რომელიც ისე, გლუმი-დუმი „სკანდინავიელს“ დეფოლთად არ გექნება. მაჩუქეთ რა ვარდისფერი ნივთები :დ

 

ეს ისეთი მითი ჩანს, როგორც ის, რომ არომატი მხოლოდ სამოსს უნდა შეურჩიო. წარმოიდგინეთ, რომ უცებ სარაფანს რაღაც გაუწყდა. ან ისეთი რაღაც გადაგასხეს, აუცილებლად რომ უნდა გაიხადო. მოკლედ, ხომ შეიძლება სამოსის გარეშე დარჩე ადამიანი. ამიტომ, თეთრეულისა და არომატების წყვილებზეც ისევე ღირს დაფიქრება, როგორც, ვთქვათ, ღვინისა და კერძის. აი, ინტენსიური ამბრის არომატები   უხდება მუქი ფერის, მაქმანებიან თეთრეულს.  ატმის თბილი, კომფორტული სურნელი პასტელის ფერებთან ქმნის კარგ წყვილს, მერქნის და ვანილის - წითელთან. ბოლო აღმოჩენა: Lancome - O de L'Orangerie-ს ჟასმინში არეული ფორთოხლის ყვავილის არომატი ძალიან ჰარმონიულად ეწყობა ცისფერს, ისევე როგორც ცისფერი - მზიან დღეებს და მარტინას (Martina Topley-Bird) ხმას.

one offtopic pic: it's not Victoria, it's Debenhams' Presence

და ბოლოს, აპრიორული ჭეშმარიტება: it IS sexy, when it is sexy backstage :D

ამ აქსიომების დევნამ და ფოტოების გადაღებამ ისე გამიტაცა, ის ბებოს საცვლიანი გოგო სულ გადამავიწყდა. მერე გამახსენდა, ვიღაც მილანელი ფსიქოლოგი რას წერდა: თეთრეულს ყველა ჩვენგანი ინსტინქტურ დონეზე ირჩევს ისე, რომ მასში მოსწონდეს საკუთარი თავი. ეს არჩევანი თავისუფალია და არ არის განპირობებული ისეთი სოციალური მომენტებით, როგორიცაა რაღაც სიტუაციის ადეკვატურად ჩაცმა - შიგნით რჩები ის, ვინც გინდა იყო სინამდვილეში. თქვენ ფიქრობთ, იმ გოგოს უნდა ბებიის ამპლუაში აღმოჩნდეს? მე კი ახლა ვფიქრობ, იქნებ მას სწორედ ასეთი თეთრეულის შეგრძნება ანიჭებს თავდაჯერებას და კომფორტის შეგრძნებას სამოსის ქვეშ, ან იქნებ თეთრეულზე ექსპერიმენტირებით რაღაც სიგიჟეებს აწყობს? 

ისეთი სიგიჟე მაინც არ იქნება, როგორც შაბათის ძალიან მაგარ დილას თბილისის მზის ქვეშ კოტრიალი და დახურულ აუზში ცურვა.