კრუასანი ქუჩაში
გაიღვიძო ყველაზე ადრე. უჩუმრად, როგორ ინდიელმა, ჩაიცვა, გახვიდე გარეთ. მესაათის ზუსტი მოძრაობებით გააღო და მიხურო გასასვლელი კარი შენს უკან. არის! ქუჩაში დილაა, ლურჯი, ვარდისფერი არშიით - შეხამება უხამსი იქნებოდა, რომ არა სტერილური სიცივე. ყველა ამოსუნთქვაზე პირიდან ორთქლი ამოდის. თავისუფლად, მსუბუქად გრძნობ თავს ქუჩაში გამთენიისას და კარგიც კია, რომ საცხობამდე ფეხით გავლაა საჭირო. თითოეული ნაბიჯი - დღესასწაულია. მიაბიჯებ, ჯიბეებში ხელებჩაწყობილი, კერუაკივით, შენ ყველას და ყველაფერი დაასწარი. საკუთარ თავს იჭერ იმაში, რომ ტროტუარის კიდეზე მიაბიჯებ, როგორც ბავშვობაში, როცა ყველაზე საინტერესო ყოველთვის კიდეზე სიარული იყო. შენ ჩუმად გამოსტაცე დღეს დროის სუფთა პორცია, სანამ ყველას ეძინა.
თითქმის ყველას! აქვე სადღაც უნდა ენთოს და ათბობდეს საცხობის ვიტრინა, მართალია ნეონის შუქით, თუმცა თავად სითბოზე ფიქრი აძლევს მას ქარვის თბილ ფერს. რომ მიუახლოვდები, შუშა დაორთქლილი უნდა იყოს, მცხობელმა კი ის გულღია სალამი შემოგაგებოს, რომელსაც ყველაზე პირველი კლიენტებისთვის ინახავს.
- ხუთი კრუასანი და ბაგეტი, არც ძალიან დამწვარი!
ჯიხურის სიღრმიდან ამოყვინთავს მცხობელი ფქვილით მოსვრილი მაისურით და გიგზავნის მისასალმებელ ჟესტს, როგორც ამხანაგი ბრძოლის წინ.
და აი, შენ კვლავ ქუჩაში ხარ. გრძნობ, უკანა გზა სულ სხვა საქმე იქნება. ქუჩა ისეთი ცარიელი აღარ არის, ბაგეტით ერთ ხელში და კრუასანების შეკვრით მეორეში წაუბურჟუებ. სამაგიეროდ, კრუასანი მიგაქვს. ის თბილია და რბილი. გამოდის თითქოს ზამთრის დილა იქცა კრუასანის შიგთავსად, შენ კი - ღუმელი ხარ, სახლი, თავშესაფარი. მიდიხარ უფრო ნელა, მიგაქვს შენი სინათლე ამ მონაცრისფრო-ვარდისფერ სილურჯეში. დღე მხოლოდ იწყება, საუკეთესო კი უკვე შენთანაა.
P.S. ჰო, სინამდვილეში ის ობივატელურ-ჰედონისტური ამბები შესავალი იყო.
ამასწინათ ნატალიას საკონდიტროს გახსნის იდეა დაებადა, მე და ქეითმა კი დახმარება შევთავაზეთ. იმედია, ბაბისაც შემოგვიერთდება, ხო იცით რა დესერტებს აკეთებს ხოლმე. ეს პოსტი საკონდიტროს, რომელიც დილით ძალიან ადრე გაიღება ხოლმე, პირველი რეკლამაა, მენიუში კი ნაირნაირი ტკბილეულობა, ფრანგული კრუასანები და იტალიური ნაყინი გელოდებათ. კრუასანებზე კი დელერმის ფანებს პირადად მე, კრუასანების მცხობელი, ფასდაკლებას ვთავაზობ. ეხლა ნატალიას აწეული წარბებიც დავინახე, ამიტომ წინასწარ ვაზუსტებ, რომ ეს ყველაფერი ჩემი ჰონორარიდან გამოიქვითება.
ვიტრინაზე კი კარგად მოაკაკუნეთ.
დილით ძილი ჩემთვის, ბურჟუა ჰედონისტისთვის ყველაზე დიდი ცდუნებაა.
თითქმის ყველას! აქვე სადღაც უნდა ენთოს და ათბობდეს საცხობის ვიტრინა, მართალია ნეონის შუქით, თუმცა თავად სითბოზე ფიქრი აძლევს მას ქარვის თბილ ფერს. რომ მიუახლოვდები, შუშა დაორთქლილი უნდა იყოს, მცხობელმა კი ის გულღია სალამი შემოგაგებოს, რომელსაც ყველაზე პირველი კლიენტებისთვის ინახავს.
ჯიხურის სიღრმიდან ამოყვინთავს მცხობელი ფქვილით მოსვრილი მაისურით და გიგზავნის მისასალმებელ ჟესტს, როგორც ამხანაგი ბრძოლის წინ.
და აი, შენ კვლავ ქუჩაში ხარ. გრძნობ, უკანა გზა სულ სხვა საქმე იქნება. ქუჩა ისეთი ცარიელი აღარ არის, ბაგეტით ერთ ხელში და კრუასანების შეკვრით მეორეში წაუბურჟუებ. სამაგიეროდ, კრუასანი მიგაქვს. ის თბილია და რბილი. გამოდის თითქოს ზამთრის დილა იქცა კრუასანის შიგთავსად, შენ კი - ღუმელი ხარ, სახლი, თავშესაფარი. მიდიხარ უფრო ნელა, მიგაქვს შენი სინათლე ამ მონაცრისფრო-ვარდისფერ სილურჯეში. დღე მხოლოდ იწყება, საუკეთესო კი უკვე შენთანაა.
P.S. ჰო, სინამდვილეში ის ობივატელურ-ჰედონისტური ამბები შესავალი იყო.
ამასწინათ ნატალიას საკონდიტროს გახსნის იდეა დაებადა, მე და ქეითმა კი დახმარება შევთავაზეთ. იმედია, ბაბისაც შემოგვიერთდება, ხო იცით რა დესერტებს აკეთებს ხოლმე. ეს პოსტი საკონდიტროს, რომელიც დილით ძალიან ადრე გაიღება ხოლმე, პირველი რეკლამაა, მენიუში კი ნაირნაირი ტკბილეულობა, ფრანგული კრუასანები და იტალიური ნაყინი გელოდებათ. კრუასანებზე კი დელერმის ფანებს პირადად მე, კრუასანების მცხობელი, ფასდაკლებას ვთავაზობ. ეხლა ნატალიას აწეული წარბებიც დავინახე, ამიტომ წინასწარ ვაზუსტებ, რომ ეს ყველაფერი ჩემი ჰონორარიდან გამოიქვითება.
ვიტრინაზე კი კარგად მოაკაკუნეთ.
დილით ძილი ჩემთვის, ბურჟუა ჰედონისტისთვის ყველაზე დიდი ცდუნებაა.
მამან, ბიზნესს იწყებ?
ReplyDeleteმე დღემდე იტალიიდან ყველაზე მეტად დილის საუზმე მენატრება, იტალიურ ბარში კრემიანი კრუასანითა და კაპუჩინოთი.
თუმცა, პარიზულიც ჯანდაბას, არც მაგაზე ვიტყოდი უარს :))
რა კარგია, რომ თარგმნე!
ReplyDeleteმეც მინდა ასეთი დილა, კრუასანებიანი :) მაგრამ ვცდილობ, ჩემი დილების წვრილმანებით ვისიამოვნო, ხანდახან მაინც :)
ნატალიას საკონდიტროს ამბები წავიკითხე და წარმოვიდგინე, როგორი აურა დამხვდებოდა იქ, თქვენ გამო :)
pinkibu
ReplyDeleteჩემი კრუასანიც კრემიანი იქნება, ანტრეს ცარიელი ცომი არ მიყვარს :/
Keti
საკონდიტროს კედლების გაფორმება შენზეა :)))
სიამოვნებით :))
ReplyDeletemshierze tbili, rbili kruasanebis warmodgena, arctu iolia :))
ReplyDeletetargmani mshvenieria :)
მე ორივე როლში მომინდა ყოფნა - კრუასანების საყიდლად რომ მივდიოდე დილით, ან პირველ სტუმარს ველოდებოდე ['კლიენტს' არ ვეძახი, ძალიან მარკეტინგულად ჟღერს :D].
ReplyDeleteრა კარგი იყო ნინა, უკვე წარმოვიდგინე ჩვენი საკონდიტრო, სისხამ დილით რომ გაიღებოდა. ფასდაკლებებზე წარბებს არ ავწევ, ყოველთვის გვექნება, სხვადასხვა ტკბილეულზე :))
პ.ს წვრილმანებით სიამოვნების მიღება უფრო მეტად მახასიათებს მგონი, ვიდრე რამე გლობალურით :))
ნინო,
ReplyDeleteდიდი მადლობა :))
ნატალია,
შენ როგორც საკონდიტროს მეპატრონე, შეგიძლია ცოტა გვიან მოხვიდე, პირველი კლიენტი იყო და მერე ერთად დაველოდოთ მეორეს : )))
აბა, აბა.... ანტრესგან ხელები შორს.
ReplyDeleteნამდვილი, პარიზული ნამცხვრები აქვთ, აი გვერდიგვერდ რომ დადო ვერ გაარჩევ.
მე შოკოლადიანი ნამცხვრები მიყვარს.
ნამცხვრები ნამდვილად კარგია :)
ReplyDeleteკრუასანს კი ვერ ვჭამ, პენ ო შოკოლიას მარტო
ეგეცაა, კონკურენტის ჩაძირვა მინდოდა :D
მეც ორივე პოზიციაზე მინდა ვიყო.
ReplyDeleteცარიელ ქუჩაში მივაბიჯებდე და საკონდიტროს მიმართულებით მიცემდეს გული.
ამასთანავე სულ ამ წუთას ღუმელიდან გამოღებულ კრუასანებს ფქვილიანი ხელიდან ვაწვდიდე გაყინულ ხელს.
და მესამე - საყვარელ ადამიანს მოჰქონდეს ჩემთვის ამ საკონდიტროდან კრუსანებიც, ცხელი რძე, ფუნთუშები, ბანანი, ფორთოხლისა და ალუბლის წვენი..... მმმ... რამე გამომრჩა???
და ცხელ ლოგინში მორთმეული საუზმე რა ნეტარებაა... :love:
ააჰ :)) ცხელ ლოგინში მორთმეული საუზმე : ))))))
ReplyDeleteჩვენი საკონდიტროს შემდეგ რეკლამას ერთობ პიკანტური ელფერი დაკრავს, როგორც ვატყობ :D
ნუ ახლა, ღმერთო ჩემო :ბოლი:
ReplyDelete:ppppppppp
ჰმ, ანუ შენ იმ გოგოებს მიეკუთვნები ანაკრეონტის ლირიკა და ეპიკურეს მოძღვრება რომ იციან?
ReplyDeleteუნდა მეკითხა რას ნიშნავს ჰედონიზმი (დიდება გუგლს) :)
კრუასანი მომეწონა.
ეპიკურეს მოძღვრება ვიცი, თუმცა არ მომწონს)) ანაკრეონტის ლირიკის აზრზე არ ვარ ))
ReplyDeleteმადლობა, მიხარია :)
უკაცრავად , ეგ ქუჩა რიშელიეს სახელობის ხომ არაა?
ReplyDeleteფიშტი ოცნებაში, როგორც შავ ზღვაზე არ გაკეთდება კარგი ხინკალი, ისე თბილისში კრუასანიო, ნათქვამია.
cartwheel
ReplyDeleteსამწუხაროდ არ ვიცი რა ქვია ქუჩას )
ჯერ ჩვენი კრუასანები არ გაგისინჯავთ :)))